Book Appointment Now
آنا ویسلز ویلیامز؛ بانویی در دل آزمایشگاه، پیشگامی در میدان نبرد با بیماری‌ها
آنا ویسلز ویلیامز؛ بانویی در دل آزمایشگاه، پیشگامی در میدان نبرد با بیماری‌ها. در سحرگاه قرن بیستم، زمانی که علم پزشکی هنوز درگیر مبارزه‌ای نابرابر با بیماری‌های کشنده‌ای مانند دیفتری و هاری بود، زنی بی‌ادعا و استوار وارد صحنه شد؛ زنی که صدای پایش در راهروهای تاریک آزمایشگاه‌ها پیچید و رد پایش بر دیوارهای علم باقی ماند. این زن کسی نبود جز آنا ویسلز ویلیامز؛ باکتری‌شناس و پزشک آمریکایی که علم را نه تنها آموخت، بلکه با آن آینده‌ای روشن‌تر برای بشر رقم زد. در این مقاله از سایت دکتر ابوئی به بررسی زندگی این بانوی دانشمند میپردازیم.
از اندوه خانوادگی تا عزم راسخ برای خدمت
آنا در سال ۱۸۶۳ در شهر کوچک هکنساک در ایالت نیوجرسی به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش همچون بسیاری از زنان آن عصر، در سایه محدودیت‌ها گذشت، اما مرگ نوزاد خواهرش که از بیماری درمان‌ناپذیر دیفتری جان باخت، آتش عجیبی در درون آنا روشن کرد. او در دل سوگ، تصمیم گرفت که زندگی‌اش را وقف شناخت بیماری‌ها و مبارزه با آن‌ها کند.
زن، میکروسکوپ و امید
در روزگاری که زنان کمتر به دنیای علم راه می‌یافتند، آنا ویسلز ویلیامز با پشتکاری بی‌نظیر وارد کالج پزشکی زنان نیویورک شد و در سال ۱۸۹۱ فارغ‌التحصیل گردید. سپس راهی اروپا شد و در دانشگاه‌های معتبر وین، هایدلبرگ و لایپزیگ به تحصیل و پژوهش پرداخت.
اما نقطه عطف زندگی علمی‌اش، بازگشت به نیویورک و پیوستن به آزمایشگاه معروف بهداشت عمومی در کنار دکتر ویلیام پارک بود. آنجا بود که آنا تبدیل به ستونی در علم باکتری‌شناسی شد.
جنگ با دیفتری: تولد آنتی‌توکسین نجات‌بخش
در سال ۱۸۹۴، آنا ویسلز ویلیامز موفق شد نوعی باکتری دیفتری را جداسازی کند که بعداً با نام “پارک-ویلیامز شماره ۸” معروف شد. این کشف بی‌صدا اما عظیم، راه را برای تولید گسترده و ارزان آنتی‌توکسین دیفتری باز کرد؛ درمانی که جان هزاران کودک را نجات داد.
در عصری که مرگ کودکان از دیفتری امری رایج بود، این موفقیت نه فقط علمی، بلکه انسانی و انقلابی بود.
آشنایی با آزمایشگاه رادمان فردیس
راز هاری و نگاه به مغز انسان
آنا همچنین در توسعه روش‌های تشخیص بیماری هاری، نقش مهمی ایفا کرد. او با بهره‌گیری از بافت مغزی نمونه‌های انسانی، روش دقیق‌تری برای شناسایی این بیماری مرگبار ارائه داد. این شیوه تا دهه‌ها به‌عنوان روش استاندارد باقی ماند و بار دیگر نبوغ او را اثبات کرد.
زنان در سایه، اما نه برای همیشه
ویلیامز تنها یک دانشمند نبود؛ او پیشگام فرهنگی نیز بود. در محیط‌هایی که زنان را جدی نمی‌گرفتند، آنا نه‌تنها خود را اثبات کرد، بلکه راه را برای دیگر زنان باز کرد. او تیم‌های تحقیقاتی متشکل از زنان ایجاد کرد و نخستین زنی بود که در سال ۱۹۳۲ ریاست بخش آزمایشگاه انجمن بهداشت عمومی آمریکا را بر عهده گرفت.
نویسنده‌ای برای آینده
آنا ویسلز ویلیامز نه‌فقط در آزمایشگاه، بلکه در نوشتن هم درخشید. او با همکاری ویلیام پارک، کتاب‌هایی مانند Pathogenic Micro-organisms و Who’s Who Among the Microbes را نوشت که سال‌ها منبع اصلی آموزش میکروب‌شناسی بودند.
میراثی که هنوز می‌درخشد
وقتی در سال ۱۹۵۴ چشم از جهان فروبست، دنیای پزشکی زنی را از دست داد که بی‌هیاهو، ولی با اثری جاودانه، علم را به خدمت بشریت درآورد. امروز اگر واکسنی هست که دیفتری را مهار می‌کند، یا اگر آزمایشگاهی می‌داند چگونه بیماری را در نطفه شناسایی کند، بخشی از آن را مدیون آنا ویسلز ویلیامز هستیم.
آنا ویسلز ویلیامز زنی بود که تاریخ پزشکی را بازنویسی کرد، نه با فریاد، بلکه با زمزمه‌ای در دل آزمایشگاه.
